Γνώρισα ένα παιδί που δεν έβγαινε για διάλειμμα. Καθόταν ήσυχο στη σπηλιά του. Τα παράθυρα είχαν κάγκελα μα χάζευε ανάμεσα τους την απέραντη θάλασσα κ ουρανό. Υπήρχε μια πόρτα χωρίς κλειδαριά αλλά το παιδί δεν έβγαινε. Ειχε βαρίδια στα πόδια, είχε βαρίδια στα χέρια. Καμία φορά τα χέρια του αγκυλώναν ή τα δαγκωμένα του δάχτυλα…

Ομαδική δημιουργία    

Τα μάτια μας κλειστά και γύρω αρώματα Τα πόδια μας γυμνά να ψάχνουν χώματα Τα πόδια μας γυμνά να ψάχνουν χώματα για να στεριώσουν Βάλε τους μαρκαδόρους στη σειρά πριν σε σκοτώσουν οι φωνές θα φτιάξουν τείχη, χρωματιστά, και τίποτα στην τύχη δε θα αφήνουμε Δε θα περνά σκοτάδι κι ας μικρύνουμε Δε θα πονά…

Σου μιλώ και σε συναντώ κάτω από τις λέξεις. Με κοιτάς έτσι -που νιώθω πως ο κραδασμός του νοήματος μου φτάνει σε σένα. Οι λέξεις ως γέφυρες νοημάτων, ξερές και άδειες με καμία αξία μπροστά στο δικό μας βίωμα. Και με τη σιωπή μας εάν στεκόμασταν απέναντι το ίδιο θα γινόταν. Το νιώθω. Το ξέρω.…

Στις ελιές δίπλα Κοιτάζοντας την θάλασσα Με ήχο από τζιτζίκια Εκεί θα σε συναντήσω Θα αγκαλιάσεις ό,τι είμαι, ό,τι φέρω Θα αγκαλιάσω ό,τι είσαι, ό,τι κουβαλάς Θα φροντίσω τον πόνο σου Θα μου κρατήσεις το χέρι Θα σου δώσω χαρτομάντιλα Θα μου δώσεις νερό Θα σε ακούσω με προσοχή Θα με συνοδεύσεις Θα σε περιμένω…

  ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: ΚΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ Μαγικό μέρος… Θέλω να επιστρέψω. Είσαι σίγουρη; Ναι, πάρα πολύ. Τότε θα πρέπει να προετοιμαστείς για ένα μεγάλο ταξίδι. Μα, το θυμάμαι κοντά. Καμιά φορά όσο πιο όμορφο είναι κάτι, τόσο πιο κοντά μας το θυμόμαστε. Με μπέρδεψες. Δεν έχει καμία σημασία, δε θα σου χρησιμέψει και πολύ. Γιατί το…

Περάσαμε από το να είμαστε άγνωστοι στο να είμαστε σημαντικοί ο ένας για τον άλλον. Από το άγχος στην αίσθηση ασφάλειας, από την πόλη στο βουνό, απο τα έξω προς τα μέσα. Από την αγωνία στην εμπιστοσύνη. Το έχω δει να γίνεται πολλες φορές. Και κάθε φορά ξεχνάω πόσο μαγικό είναι. Κάθε φορά με ξαφνιάζει…

Για το φετινό retreat αποφάσισα να γράψω έναν δικό μου μύθο/ιστορία, ώστε να μπορέσω να κρατήσω μέσα μου πιο εύκολα όσα έμαθα στο βουνό. Χρησιμοποίησα τρία στοιχεία που συνδέονται με το μέρος και τα γεγονότα που συνέβησαν εκεί. Πρώτο στοιχείο ήταν οι Κένταυροι, τα μυθικά πλάσματα, μισοί άνθρωποι και μισοί άλογα, που σύμφωνα με την…

Εκεί βαθιά Σκοτεινά Σιωπηλά Εκεί που κοιμούνται οι πιο παλιές αναμνήσεις, ο πιο μικρός εαυτός και ο πιο μεγάλος φόβος. Εκεί μέσα στην κοιλιά μας, βαθιά μέσα στις μνήμες μας, εκεί που κάποτε μας αμφισβήτησαν και μας πλήγωσαν. Εκεί που κάθονται οι φόβοι μας, οι δυνατές ρουφήχτρες, τα πιο μεγάλα κενά. Εκεί κάτω που κατοικούν…

Είδα τη Βάση του παγόβουνου που αρχίζει και λιώνει ό,τι αρχίζει τελειώνει κι ό,τι τελειώνει ξεκινά Κι όμως είμαι ακόμα εδώ με ό,τι με τρομάζει με ό,τι με εμπνέει. Είμαι ένα βουνό, θάλασσα και νερό, αντέχω στη μοναξιά μου, αντέχω στην εκκωφαντική σιωπή. Τα ρυάκια μου ρέουν για όλους, και με δροσίζουν και με ποτίζουν…